kmdr por. M. Wróblewski
Jako 16-latek w 1930 r. wstąpił do Korpusu Kadetów w Chełmie, potem do Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej w Toruniu. W 1938 otrzymał promocję na podporucznika marynarki i przydział na ORP Rybitwa, który wchodził w skład Morskiej Obrony Wybrzeża. We wrześniu 1939 r. był zastępcą dowódcy okrętu i trzymał pieczę nad artylerią okrętową. Kontuzjowany w czasie nalotu niemieckiego lotnictwa, po kapitulacji Helu przeszedł przez kilka obozów jenieckich, na koniec trafił do Oflagu IIC Woldenberg (obecnie Dobiegniew). Po wyzwoleniu podjął służbę w Marynarce Wojennej. Był oficerem flagowym dowódcy Marynarki Wojennej, dowódcą ORP Żuraw, wreszcie dowódcą dywizjonu trałowców typu delfin.
Po 1952 i czystkach wśród oficerów Wojska Polskiego trafia do Wrocławia, gdzie otrzymuje zatrudnienie w Lidze Morskiej jako inspektor nadzoru ds. jednostek z własnym napędem mechanicznym. Otrzymuje lokum przy ulicy Na Grobli i tu po raz pierwszy styka się z Odrą, z którą zwiąże swój los. Podejmuje pracę w Dyrekcji Okręgowej Dróg Wodnych jako inspektor nadzoru nad żeglugą, potem zostaje kierownikiem w powstałym w 1961 r. Inspektoracie Żeglugi Śródlądowej. Na inspekcjach nie rozstaje się z aparatem fotograficznym. Klisze wywołuje w łazience swojego mieszkania, tworząc ogromny i jedyny w swoim rodzaju dokument o statkach odrzańskich i ludziach, którzy na nich pływali. Wykładał przedmioty zawodowe w Technikum Żeglugi Śródlądowej we Wrocławiu. Jest twórcą skryptu “Teoria prowadzenia statku”. Otrzymał stanowisko głównego nawigatora w Zjednoczeniu Żeglugi i Stoczni rzecznych. Z ramienia ONZ przebywał w Afryce, gdzie wprowadzał przepisy żeglugowe dla tamtejszych dróg wodnych.
Został wybrany komodorem Bractwa Mokrego Pokładu.
Część skanów z bogatej kolekcji zdjęć – kmdr por. Mieczysław Wróblewski przekazał Fundacji Otwartego Muzeum Techniki.
